زندگی

بمناسبت روز بین المللی کارگر

  تاریخچهء  روز گارگر

  

ریشهء تاریخی اول ماه می بعنوان  روز مبارزه کارگران،  با آغاز جنبش کارگری و انکشاف آن در ارتباط است.  در دههء سوم قرن نزدهم بر این موضوع بحث می گردید تا تمام کلیکتیف در یک روز  از پرداختن بکار ابا ورزد.

 جنبش کارگری امریکای شمالی در اولایل سال 1886 مبارزهء اش را بخاطر تحقق کار هشت ساعته در روز،  آغاز نمود. 350 هزار کارگر از جمله 40 هزار تن کارگران امریکایی  به این مطالبهء  اتحادیه های صنفی جواب مثبت داده و در  در اول می 1886 برای تحقق مطالبهء شان دست به اعتصاب عمومی زدند، که در اثر آن در مناطق صنعتی اعتصابات کتلوی بوقوع پیوست. کارفرمایان در مقابل این اعتصاب عمومی از اعتصاب شکن ها، پولیس و گروه های اجیر استخدام شده، استفاده نمودند.

در سوم می گرده هم آیی بزرگی اعضای اتحادیهء صنفی کارگران صنایع جوب، واقع  در جوار فابریکهء ماشین آلات زراعنی « میک کورنیک »، بر پا گردید. پولیس بر این اجتماع حمله ور شده  چهار تن از گارگران را با ضرب گلوله از بین برد. یک روز بعد، هزاران تن در  برابر این عمل، در گردهم آیی ای در « هی مارکت »  شیکاگو، دست به اعتراض زدند.  در حالیکه این اجتماعی صلح آمیز در حال ختم بود، توسط یک قطعهء پولیس مورد حمله قرار می گیرد. لحظهء بعد بمب  که توسط فرد نا معلومی پرتاب گردید، منفجر می شود. تا امروز معلوم نیست که این این عمل یک حملهء پلان شدهء اخلاگرانه بوده است ویا خیر؟. پولیس بلا وقفه بر مردان، زنان و اطفال در حال فرار، آتش گشود. تمام میدان مملو از اجساد قربانیان بود. همچنان هفت تن پولیس نیز در اثر تیر اندازی، افراد مربوط به خود آنها کشته شدند.

  بالاخره دولت و کارفرمایان بهانهء برای برخورد علیه جنبش کارگری، بدست آوردند. صدها تن از رهبران کارگران، بدون در نظرداشت اینکه آنها انارشیست، سوسیالست و یا کمونست بودند، دستگیر گردیدند. انارشیست های مشهور به علت حادثهء مارکت « مای » مور محاکمه قرارگرفتند. در حالیکه ثابت بود که هیچ یکی از متهمان  این عمل را انجام نداده اند، پروسهء نمایشی محاکمهء آنها آغاز شد و چون  کدام اثباتی برای اقامه دعوی بجرم  قتل وجود نداشت، بعداً گفته شد، آنها در یک توطیه شرکت داشته و مقالاتی را نشر نمودند که در آنها سقوط مناسبات موجود، خواسته شده و از این رو آنها در انجام آن حمله مسؤلیت دارند، زیرا عاملان این حمله را تشویق و الهام بخشیده اند. در بیستم اگست 1886  حکم اعدام مدعی علیه ها صادر گردید. سخننان اختتامیهء محکومان ناحق، بحیث" صورت دعوی مدعی علیه ها"، شهرت جهانی یافت، که در حقیقت مانیفیست بود، عیله استثمار، برای جامعهء آزاد انسانی توام با عدالت اجتماعی.

 از جمله هشت متهمی که شرکت مستقیم آنها ثابت شده نتوانست، چهار تن آنها بجرم توطیه اعدام گردیدند، یک تن دست به خود کشی زد و سه تن باقیمانده بعد ار هفت  سال زندان توسط گورنر جدید بشمول افراد اعدام شده،  بیگناه وقربانی یک قتل عدلی  خوانده شدند.

  به اساس پشنهاد هیات امریکایی شرکت کننده در کانگرس بین المللی کارگران در پاریس   در چهاردهم جولای سال 1889 ، بیاد بود از قربانیان شیگاگو، اول ماه می  روز بین المللی  کارگران اعلان گردید. از آن زمان به بعد، در این روز نه تنها از حوادث شیکاگو یاد آوری می گردد؛ بلکه در تمام جهان علیه ستمگران وبرای جامعه بدون استثمار، تظاهراتی بر پا می گردد.

  از روز اول می برای اولین بار  در سال 1890 در ایالات متحدهء امریکا، ارجناین، و هژده کشور اروپایی، تجلیل بعمل آمد. در لندن 300 هزار تن به جاده ها بر آمدند و در آلمان این تعداد به 100 هزار می رسید. حزب سوسیال دموکرات آلمان در سال 1890 خواستار به رسمیت شناختن این روز بعنوان روز تجلیل از کارگران گردید.

 این روز در آلمان دستخوش تغیراتی شد. بعد از این که نازی ها  از  سال 1933 جنبش کارگری را شدیداً ضربه زدند،  این روز بنام  مبارزهء کارگران را " بنام روز کار " مسمی ساخته و آن را رخصتی عمومی اعلان داشتند.