|
منبع: شپیگل آنلین
نویسنده: کاترین نوی بوور
مترجم: داکتر غلام محمد انصاری
"عضو کمیسیون صحی مجمع
دانشمندان و متخصصان افغانستان"
سترس در دروان حاملگی یک فاکتور ریسک
Risk
بار برای افسرده گی های بعدی و دیگر امراض میباشد. محققین
شهر
Jena
المان در تحقیقات خود به این نتیجه رسیده اند. در مغز
اطفال نا تولد شده کشف نمودند که هارمون های سترس چه رده
های به جا می گذارند.
هر زن در دوران حاملگی این سوال را مطرح می سازد "طفل در
بطن من چه احساس و دریافت ها دارد؟" آیا ترس، فشار، غم و
درد که مادر در دوران حاملگی احساس می کند به طفل در بطن
مادر نفوذ میکند؟ و به خصوص: میتواند این یک ضرری در مراحل
بعدی زنده گی ایجاد نمایید؟ واقعیت امر این است که فشار
های مادر ناشی از سترس ها تا جنین میرسد ولی نه به شکل یک
و یک: انزایم های در پلاسنتا
(Placenta)استند
که جنین را از ترس ها و نا آرامی های زیاد مادر حفظ میکنند
ولی با وجود آن 10% از هارمون های سترس مادر یعنی کورتیزول
Kortisol))
به موجود کوچک میرسد این مقدار کافیست که یک تاثیر بزرگ
بالا طفل در بطن داشته باشد.
محققین کلینک نیورولوژی هانس بورگر پوهنتون شهر
Jena
که روز جمعه نتایج تحقیقات خود را در سال روز مجمع المانی
برای تحقیقات خواب و طبابت خواب
DGSM
درشهر ویسبادان المان پیشکش نمودند، به این نتیجه رسیدند.
"سترس دوران حاملگی سبب بلند رفتن دوام دار هارمون های
سترس برای طفل در بطن مادر شده و پروسه پخته شدن دماغ را
سرعت می بخشد"
اینرا آقای متیاس شواپ
(Mattias Schwab)
داکتر اعصاب که در
Jena
گروه کاری "رشد دماغی جنین و پروگرام شدن امراض در مراحل
بعدی زنده گی" را رهبری می کند می گوید: "سترس در دوران
حاملگی یک فاکتور ریسک بار عمده برای ایجاد افسرده گی و
امراض دیگر در مراحل بعدی زنده گی می باشد."
EEG
در بطن مادر:
برای آنکه بتوان فعالیت های دماغ را توسط
EEG
معاینه نمود، محققین تحقیقات خود را روی گوسنفد ها انجام
دادند. چون حاملگی و انکشاف دماغی آنها مانند انسان ها سیر
می نمایند. به حیوانات مادر بیتامیتازون
Betamethasone
ترزیق نمودند.
این یک ماده مصنوعی کیمیاویست که همانند کورتیزول
(Kortisol)
انسان ها به گروپ گلوکو ستیروئید
(Glucocorticoiden)
ها تعلق دارد که این دوا همچنان در نزد مادران که خطر
زایمان پیش از وقت آنها را تهدید می کند، ترزیق می گردد.
این دوا سببب پخته شدن سریح شش های طفل شده و به این ترتیب
چانس زنده ماندن طفل را بالا می برد. در نزد گوسنفدان در
هفته 25 تا 32 حاملگی این دوا را ترزیق نمودند.
نتیجه:
هارمون سترس نه تنها سبب پخته شدن شش ها شد بلکه پخته شدن
دماغ را نیز سبب گردید، شواپ می گوید: "این قضیه بخصوص در
انکشاف خواب خیالاتی که به صورت نورمال در سه ماه آخر
حاملگی تا چندین هفته ادامه می یابد، قابل دید گردید."
بیتامیتازون در دماغ یک سویچ جابجا می کند که خواب خیالاتی
را در حدود دو تا سه روز فعال می سازد.
نتیجهء دیگری این تحقیقات آن بود که مراحل خواب را به صورت
دوام دار به بخش ها تقسیم نمودند. خواب عمیق و خواب
خیالاتی در فاصله های کوتاه تغییر و تبدیل می شدند. به
پارچه ها تقسیم شدن خواب یک علامت تیپیک برای افسرده گی
های دوران بعدی زنده گیست و قرار گفتار شواپ این وضع در
اطفال نوزاد انسان ها نیز تبارز می کند. " وقت مادر در
دوران حمل سترس بالا تر از حد نورمال داشته باشد."
ریسک زیاد افسرده گی در نزد متولدین پیش از وقت
مشکل در پخته شدن پیش از وقت ساختار های دماغ:
شواپ به این عقیده است که:"این به قیمت پروسه تکامل و
تقسیمات حجرات تمام میشود" این ادعا را سایر متخصصین طبی
نیز تصدیق نموده اند. تورستن
برون(Thorsten
Braun)
داکتر بخش ولادی شفاخانه شاریتی برلین میگوید: "اطفال که
توسط دوا پخته شدن شش یعنی بیتامیتازون
Betamethasone
تداوی شده اند، گراف سترس شان به صورت واضع فعالیت بیشتر
را نشان میدهند و داری وزن کم می باشند."
برون میگوید:"به 8 تا 10% خانمان حامله در المان در وضع
تهدیدی زایمان پیش از وقت بیتامیتازون داده میشود."
پیچکاری پخته شدن شش قبل از وقت، 31% مرگ اطفال متولد قبل
از وقت را کاهش میدهد. ولی در تجارب و تحقیقات بالای
حیوانات به اثبات رسید که تزریق هارمون سترس در وقت حمل در
مراحل بعدی زنده گی مبتلا شدن به امراض مثل فشار بلند،
امراض قلبی و مرض شکر را سهل میسازد. مطالعات بالای انسان
ها نشان داد که ریسک مبتلا شدن به افسرده گی و اختلالات
سلوکی در آنها خیلی بلند می باشد.
وقت ملاقات با داکتر " بهترین راه برای یک حاملگی متوازن"
در یک مطالعه تحقیقی غیر رسمی، شواپ و تیم کاری اش 40 طفل
هشت ساله را که در رحم مادر توسط بیتامیتازون
تداوی شده بودند با چهل طفل که بصورت نورمال متولد گردیده
اند، به مقایسه گرفت. در یک تست سترس اطفال تداوی شده
واضحآ نتایج خراب داشتند، 10% ایکوی آنها به صورت اوسط
پائین تر نسبت از ا اطفال نورمال بوده و در توجه و تمرکز
دچار مشکل میشدند. بر علاوه
EEG
این اطفال نشان داد که خود را پیش از تست نمی توانستند
راحت سازند و دماغ خود را در جریان تست فعال نمایند.
وقت اطفال قبل از تولد هارمون سترس را دریافت نمایند وجود
سویه ای بلند هارمون ها را نورمال تلقی مینماید. شواپ گفت:
"این اطفال در رحم مادر چنان پروگرام میشوند که در تمام
طول عمر هارمون سترس را افراز نمایند." این بی تفاوت است
که آیاهارمون سترس در وقت حمل تزریق شده یا هارمون سترس
منتقل شده از خود مادر بوده باشد.
محققین پوهنتون
Tilburg
هالند تواسنتند به اثبات برسانند، که سترس مادر بخصوص در
هفته های 12 تا 22 حاملگی بر انکشاف احساسات و خلاقیت های
طفل تاثیرات نا مناسب داشته که این تاثیرات تا 20 سال بعد
هم وضاحت میداشته باشد.
شواپ از تولید ترس در این زمینه هشدار میدهد و می
گوید:"سترس در دوران حاملگی نورمال است" همچنان بیچکاری
پخته شدن شش یک تداوی ضروری میتواند باشد. ولی "سویه ای
بلند هارمون های سترس در جنین و رحم مادر بعد از این
تحقیقات خاطر نشان ساخت که در پیداش امراض نقش زیاد تر از
آنچه تا حال تصور میرفت را دارد."
خلاصهء نتیجه گیری مترجم از تحقیقات فوق:
سترس در دوران قبل از حمل، جریان حمل و پس از زایمان یکی
از فکتور های عمده و اساسی در بروز امراض در مراحل بعدی
زنده گی بوده و تاثیر مستقیم بر حالت صحت روحی، عقلی،
جسمی و اجتماعی طفل میداشته باشد.
تبصره مترجم:
نقد من بر آقای شواپ در اظهارات اخیر اش در تحقیق فوق این
است که او نتواسته است مواضع علمی خود را به دفاع گرفته و
راه های درستی در حل مشکل تحقیقی و نتایج ناشی از آن را
پیشنهاد نماید. در عوض با نوشتن "سترس در دوران حامگلی
نورمال است" و "پیچکاری پخته شدن شش یک تداوی ضرورست"
محتوا و نتیجه تحقیق فوق را رد نموده راه را برای پژوهش
های عمیق علمی بعدی در این زمینه دچار مشکلات ساخته است.
زیرا موضوع مرکزی این تحقیقات بحث روی سترس نورمال دوارن
حاملگی نبوده بلکه سترس دوام دار و مرضی که متداوم سبب
افراز کورتیزول یعنی هارمون سترس می گردد، بوده است.
او با این دو بیان اخیر نخواست دل فابریکه های تولید دوا
را بشکند و در راه حل تهدابی این مشکل تعمق ننموده است که
این از نظر علمی درست نیست. از نظر من راه یابی را باید در
پروگرام های حمایه طفل و مادر در برابر سترس مرضی جستجو
نمود و با حداقل رساندن این سترس حیات طفل و مادر را مورد
حمایت قرار داد. از طرف دیگر دلیل حمل های قبل ازوقت را
عمیق تر مورد مطالعه و تحقیق قرار داده و عوامل اصلی آن را
مثلاً در سترس های دوام دار و ده ها فکتور محیطی، غذائی،
عقلی، روانی و اجتماعی دیگر مورد پژوهش و تحقیق قرار داد.
تذکر:
سپاس فراوان از محترم انجنیر قیس کبیر که لطف کرده مطلب
فوق را برایم ارسال داشتند. از آن جای که تحقیقات فوق با
برداشت، نظریات و پژوهش های من پیوند دارند. من تلاش نمودم
تا با حفظ سلامت ترجمه آنرا خدمت شما ارائه نمایم. زیرا
این تحقیقات صحت نظریات و برداشت هایم را در رابطه به
"پیدایش و نقش شعور و ماتحت شعور در زنده گی انسان ها"
تصدیق مینماید. ضمناً با تحقیقات فوق نظریهء "در انسان
شناسی گفته شده که در 9 ماه حمل طفل درحد اعلای راحت است و
کمبود ندار، مادر هم خود را پور و با کفایت می یابد..." رد
گردیده و نشان داد که نظریه فوق روی تحقیقات علمی قرن 21
استوار نبوده و موضوع برعکس آن است.
پایان
|
